لیست مراکز دولتی کاردرمانی در کرج:چرا بعضی از بزرگسالان در دعوا رفتار کودکانه ای دارند؟
چرا بعضی از بزرگسالان در دعوا رفتار کودکانه ای دارند؟
همگی ما در کودکی بعد از ناکامی در رسیدن به خواست هایمان یا در مواجه با آنچه بر وفق مرادمان نبود تنها یک سلاح داشتیم و آن اعتراض در قالب گریه و فریاد بود.
بروز این رفتار از طرف یک کودک طبیعی است چرا که کودکان آگاهی و دانش کافی برای مدیریت هیجانات را ندارند اما این روش اعتراض تنها توسط کودکان استفاده نمیشود.
همگی ما افرادی را میشناسیم که در شرایط سخت و تنش آمیز ، درست زمانی که “مدیریت هیجان” کلید موفقیت است، با نشان دادن رفتار های کودکانه همچون لج کردن و گریه و زاری سعی در رسیدن به اهدافشان را دارند.اماا چرا؟ در ادامه به دلایل بروز اینگونه رفتار ها پرداخته ایم.
اگر تصور کنیم که این روش یعنی گریه و رفتار های کودکان مانند یک دکمه باشد، افراد در سال های اولیه زندگیشان جز این دکمه چیزی برای اعتراض و تغییر وضعیت ندارند ،چرا که در یکی دوسال اول توانایی زبان در کودک شکل نگرفته است و چند سال بعد از تکمیل توانایی زبان انتظار میرود که کودکان از این دکمه هر چه کمتر و کمتر استفاده کنند.اما در بزرگسالی چطور؟
والدین کم تحمل
استفاده از این سلاح در بزرگسالی میتواند ناشی از این باشد که به افراد در کودکی روش استفاده از منطق و کنترل هیجانات یاد داده نشده است.این گونه افراد معمولا با والدینی زندگی کرده اند که مقاومت کافی در برابر گریه های کودکان را نداشته اند و کودکان از طریق گریه و رفتارهای کودکانه در کمترین زمان ممکن به خواسته های خود رسیده اند.
پدر و مادر در جبهه های مقابل
دلیل دیگر عدم هماهنگی والدین در مسیر تربیتی است، به این معنی که حتی اگر یکی از والدین در برابر رفتار غیرمنطقی و کودکانه فرزندش مقاومت کند، والد دیگر این گونه نیست و با کوچکترین واکنش عاطفی از طرف فرزندش خواسته او را اجابت میکند.
راه حل
با توجه به این که بروز هر رفتاری از زمان کودکی تا بزرگسالی باعث ثبت عمیق آن رفتار در ناخودآگاه میشود، توصیه متخصصین برای اصلاح این رفتار “آگاهی” است. آگاهی به این معنی که در ابتدا افراد بپذیرند که دارای چنین سلاح مخربی برای پیروزی در بحث ها هستند .
گام بعدی اندیشیدن و پیدا کردن راهکارهای جایگزین رفتار کودکانه در موقعیت استرس زا است. این کار باید زمانی صورت گیرد که فرد در شرایط امنی قرار دارد یعنی در شرایطی خارج از بحث و دعوا ،که بتواند با بالاترین میزان منطق درباره با این روش ها فکر کند.
نهایتا میتوانند با افراد نزدیک مثل همسر،والدین و همکاران این مسئله را در میان بگذارند که به هیچ عنوان در موقعیت های تنش زا پاسخ مثبتی به به رفتار های کودکانه وی ندهند.
منبع: psychologytoday